Om half vijf verzamelen de RDW-PICtures bij de RDW voor ‘t vertrek naar de start van de 29e WAMPEX in Lauwersoog. Al voordat we vertrokken waren, waren we elkaar al zo ongeveer kwijt. Als dat maar goed komt vanavond. Via de binnenste doorste route naar Lauwersoog waar we in een matige regen de auto’s parkeren. Herman wil zich gelijk nog even omkleden bij de auto, terwijl de rest alvast naar de start loopt. Er lijkt niet zo veel informatie over te nemen. Slechts twee informatie panelen en een video route waarvan we denken dat het helemaal geen video route is. Na een kwartiertje komt Herman als een verzopen kater ook aan bij de start. Hij had wat moeite om vanaf de parkeerplaats de zeilschool te vinden….
We zijn mooi op tijd klaar en kunnen om half zeven vertrekken. We moeten om de zeilschool heen lopen en krijgen bij de eerste post na nog geen 2 minuten lopen het route boekje. Een makkie. Route 2 begint gelijk goed. Met z’n allen op een vlot om de haven over te steken. Dit verloopt soepeltjes. De verharde route is vervolgens geen probleem, en het te zoeken bord levert ook geen uitdaging op. De bruggenroute is wat lastig te lezen maar verder prima te lopen. De volgende routes (witte route waarbij we witte schroeven moeten volgen, en de kleintje bruggenroute) zijn geen probleem. De grote kentekenplaatroute stond op de informatie panelen en nummer ‘54’ was ook snel gevonden op een grote waarschuwingspaal van defensie. De paal met ‘53’ stond een klein stukje verderop. Vanaf hier ging het even een heel klein beetje mis. De groep splitste zich in tweeën, we liepen zonder dat te weten ieder aan een kant van een brede sloot richting de uitkijktoren met daarop de ‘1’. Gelukkig kon het groepje dat aan de overkant van de sloot uitkwam ook snel de uitkijktoren bereiken.
Vanaf hier een zandpad op waar we na ruim twee kilometer bij een uitkijkpost met een ‘2’ erop uitkwamen. De omgekeerde smiley route ging in één keer goed door op het juiste punt te beginnen en stug vol te houden. Toen we bij de laatste smiley inderdaad na precies 80 meter linksaf konden wisten we zeker dat we goed zaten. Het begin van de geconserveerde route was wat lastig omdat we eerst zochten naar hele blikjes. Het bleken (‘t is wel de WAMPEX) stukjes blik te zijn. Het kleintje doorsteek tot post B ging weer voorspoedig. Hier was het weer vlotje varen. Met z’n zevenen tegelijk op het vlot leek ons wat te veel van het goede, dus maar in twee keer. En dan route 13: de beschrijvende route. De opdracht was ‘zoek een overweg’. Overweg? Hier in de Marnewaard? En ja hoor, we komen in het ‘dorpje’ Marnehuizen. Ze hebben hier werkelijk van alles: een spoor, een station, een overweg, een glasbak, een telefooncel, huizen groot en klein.
Marnehuizen is een oefendorp op het militair oefenterrein. Net echt, maar wel luguber. Maar ok, een oefendorp tijdens de WAMPEX. Alles lijkt dus mogelijk. Zo ook bij route 14: de ondergrondse route. Deze route stuurde ons door een heus RIOOL! Niet hoger dan 120 meter, dus gebukt een flink eind door deze betonnen buizen onder de grond. Via een mangat komen we uiteindelijk in een van de huizen in het dorp weer boven de grond. Hier krijgen we route 15: Operation Barking Dog.
Vanuit het pand waar we uit het riool kwamen moesten we drie huizen doorzoeken naar een oplichtende letter. Deze ‘operatie’ had in de beschrijving alles van een militaire operatie, maar de praktijk viel wel mee. De letter was snel gevonden. Vanaf hier wat geklungeld om het begin van de volgende route te vinden. Het is wel handig om van een route die uit drie delen bestaat, ze ook alle drie uit te voeren (is het niet Jan?). Na de hele route 15 nog eens te hebben doorgelezen was het probleem snel gevonden, en ging route 16 (die op de informatiepanelen stond) als een speer.
Bij de start hadden we al een ‘overlay’ met een oleaat route gekregen, en die bleek zeer handig bij route 17. De spinnenwebroute ging vanaf hier zonder aarzelen. Aan het einde van deze route was post D. Ook hier moesten we onze stempelkaart laten aftekenen. We zijn het 14e team dat deze post passeert. Het duurt eventjes voor tot ons doordringt wat dat betekent: we zijn namelijk als 30e team gestart! Krijgt Gert toch nog gelijk met z’n dream-team? Ook hier moesten we weer het water oversteken. Deze keer via een groot net (of was dit het web van de grote nog niet-ontdekte Lauwersmeerspin?).
Een striproute heeft voor ons ondertussen geen geheimen meer. De kleintje flippo van route 21 hebben we dankzij de oplettendheid van Evelien in de juiste volgorde (omgedraaid) gelopen. Een doorsteek over de vlakte van anderhalve kilometer leidt ons naar de chocopost, althans volgens de route beschrijving. In verband met de stormen op de 1e en 2e avond is deze verplaatst. Wel moeten we hier een gecodeerde route uitpuzzelen door tekstfragmenten in de juiste volgorde te zetten. De volgorde werd bepaald door een kleurenvolgorde van een knipperend ledje. Aan het einde van deze route vinden we dan eindelijk de chocopost. Heerlijke warme chocolademelk met koek en een appel. Hier kunnen we even rustig zitten.
Na 10 minuten gaan we weer verder. Direct komen we bij post F aan waar blijkt dat we ondertussen op de 9e plek lopen! Bij deze post moeten we weer een water oversteken via een door sommigen verfoeide touwbrug. Iedereen neemt de touwbrug in zijn eigen tempo. Tijdens route 24, de SpAmroute, walsen we over een ander team heen naar de 8e plek. Zo moeilijk is het toch niet om te besluiten rechtdoor te gaan als je niet linksaf en niet rechtsaf moet? De kruispuntenroute, de duistere -doorsteek en de reflectorroute gaan weer soepel. Bij post H moet Jan Peter op een WC-pot met een enorme nepdrol erin middels een balk naar een toiletrol worden gebracht om zo het vervolg van de route te kunnen lezen.
Vanaf post H gaat het vervolg zo ongeveer in draf verder. We ruiken de erwtensoep bij de finish. Onder ‘de Poort’ door naar het begin van de gecodeerde paaltjesroute. De eeuwige angst van Idske. Gelukkig gaat deze route goed (en Idske begrijpt hem!). Route 31, de EK-route, is een bekende bierdoppenroute gevolgd door een kleintje kompasroute. De daarop volgende kentekenletter route en klokkenroute lopen we alsof het zondagmiddag is. De bewolking is weg en we lopen bij volle maan. Route 36 probeert ons te overtuigen om bij een paaltje richting Z door een ondoordringbaar stukje bos te gaan. Dit (b)lijkt zo goed als ondoenlijk te zijn. Dan er maar omheen! Dat komt gelukkig ook helemaal goed.
Bert loopt ondertussen wat ongemakkelijk omdat hij het nog maar één lens in heeft. Op de laatste drie routes krijgen we het idee dat we wel eens erg dicht in de buurt van de onwaarschijnlijk snelle tijd van zeven uur kunnen gaan uitkomen. Route 38 is wat langer dan gedacht waardoor we uiteindelijk net iets boven de zeven uur uitkomen.
Al met al een zeer geslaagde WAMPEX met een hele goede eindtijd. Het was niet echt een moeilijke WAMPEX maar met onderweg wel ruim voldoende verdwaalmogelijkheden. Leuk was dit jaar ook de vele ‘overvaarten’ waarbij we gelukkig weinig wachttijd hebben gekend. Nu nog even wachten op de bijtelling van de gemiste letters en dan weten we of we de 61e plaats van de voorgaande twee jaren hebben verbeterd.
Idske Dijkstra,
Evelien de Joode,
Herman Grooters,
Bert Muurman,
Jan Peter Nootebomer,
Gert Maneschijn,
Jan Berends
