Zoals u de voorgaande jaren van ons gewend bent hebben wij ook dit jaar weer een overzicht gemaakt van alle routes en grapjes. Ook geven we duidelijkheid over de locaties van de letters.
Route 1 Nautische route
Deze route was bevestigd aan het startbord. De start verlaten in ZO richting (dus via de achterdeur) en dan met behulp van leds de eerste post opzoeken. Op de eerste avond ging hier iets mis. Door een communicatiefout hingen er groene leds in plaats van rode. Route 1 is voor de andere avonden aangepast. Letter 1 hing aan een boom ter hoogte van de derde led.
Bij post A moest met behulp van een vlot het vervolg van de route (route 2) worden gezocht. Bij de route hing ook letter 2.
Route 2 Naargeestige nachtkaarsenroute
Volg de nachtkaarsen tot het doolhofpark. Dit was niet zo ingewikkeld. Alleen voor de eerste groepen was het wel eens lastig. Bij daglicht waren de nachtkaarsen slecht te zien. De nachtkaarsen waren het eerste object van deze WAMPEX die ter ere van het 30-jarig jubileum van stal waren gehaald. De nachtkaarsen deden ook dienst in de WAMPEX van 2002.
Route 3 Zoek je rotroute
Net als in de WAMPEX van 2002 moesten alledrie de doolhoven worden doorzocht. De post (B) was deze keer verstopt in het gemetselde labyrint. De personen met de wedstrijdkaart moesten met behulp van de oleaat de post zoeken, een stempel halen en de routeboekjes in ontvangst nemen. In ruil voor de boekjes moest men de oleaat bij de post achterlaten. Een enkele groep met een terecht angstig voorgevoel had de route nagetekend en kon daarom ook in een keer de uitgang weer vinden. De andere doolhoven bevatten elk een letter voor de letterkaart: letters 3 en 4.
Route 4 Romeinse route
Het begrip ‘Romeinse route’ verscheen vroeger jaar na jaar in de WAMPEX. Meestal leidde deze route door een diepe sloot. Deze keer werd het begrip in een andere context gebruikt. Doormiddel van een lichtbak werd vanaf de vuilniscontainer van Dûndelle een Romeins cijfer weergegeven: CCCXXII. Het cijfer stond voor de te volgen koers na de opdracht. Het cijfer kon alleen worden gezien vanaf het hoogste platform van de onlangs geplaatste Belvedère.
Route 5 Kleintje kentekenplaatroute
De eenvoudige kentekenplaatroute leidde via enige percelen weiland naar de kentekenletter “Z”. Niet de “Z” in de slootwal en ook niet de “Z” op een toevallig geparkeerde auto of paardentrailer. Letter 6 hing op het noordoostelijkste puntje van de route.
Route 6 Gekleurde kompasroute
Deze route was nieuw dit jaar. Door een aantal ideeën over het combineren van kleuren en kompasstanden, ontstond de kleurencirkel met daarop een geprojecteerd kompas. De schroeven waren heel precies in de juiste kleur gezet met autolak stiften.
Letter 8 hing bij de laatste grote drijfbrug in deze route. Groepen die vanaf het maïsland via het fietspad naar de post (C) liepen misten deze letter. Bij de post moest de Bakkeveensche Vaart worden overgestoken via een drijvende schotsbrug.
Route 7 Vlotte route
Deze route werd verstrekt bij de post. In zuidwestelijke richting vertrekken via de noordwestoever. Hoeveel groepen in noordwestelijke richting vertrokken is niet precies bekend maar dat had van ons niet gehoeven. Wie het goed deed kwam bij een drijvende brug (met letter 9) en kon in ZZW richting de witte reflector zoeken. Deze was enigszins in de onderwal bevestigd zodat het wel even zoeken was. De nauwkeurige werkers liepen er recht op aan. Via enige kleine reflectors werd een pad bereikt dat in de juiste richting gevolgd moest worden en dan begon voor velen een zoekplaatje…
Route 8 Maantjesroute
Deze route moest in ‘omgedraaide’ volgorde worden gelezen. Het begon dus niet met maantje 1 (rechtdoor) maar met maantje 7 (linksaf). Een lastig punt in deze route was het smalle pad dat gevolgd moest worden door een diepe sloot heen. De organisatie had hierin voorzien door wampies op te hangen. Helaas werden deze steeds weggehaald (door wandelaars of fanatieke bos-opruim-activisten) waardoor het lastig werd op dit punt. De wampies werden woensdagavond opgehangen en bleken vrijdag al weer verdwenen te zijn. Op de laatste WAMPEX zijn ze pas vlak voor de start opgehangen.
Veel groepen snapten de laatste aanwijzing ‘rechtdoor tot voor een splitsing’ niet. Na het voorlaatste maantje (linksaf) liepen de groepen naar de eerste splitsing en stopten daar. Dat was natuurlijk niet goed want daar moest maantje 1 nog worden toegepast ‘tot voor een splitsing’. Eén splitsing verder lopen dus.
Route 9 Grote striproute
De grote striproute startte (voor de splitsing) in tegenovergestelde richting. Dit was uiteraard een instinker maar de meeste groepen hadden het door. De route leidde via de smalle paadjes achter de slotplaats. Letter 11 hing op deze route en was verschillend voor de routes A en B.
Route 10 Stjonkende siepelroute
Gelukkig was de routetekst wel in het Nederlands, anders was het voor velen nog lastig geworden. De bedoeling was simpel: bij elke kruising aan de bomen ruiken om te bepalen in welke richting vervolgd moest worden. Groepen verzamelden zich op de kruising zodat het er lekker druk werd. Dit ging zo door totdat één groepje uitvond wat de bedoeling was en daar liep iedereen dan weer achteraan en begon het verzamelen weer opnieuw. Zo was de kruising leeg en zo was het er weer gezellig druk. Op de laatste avond liep een deelnemer in een diepe sloot ter plaatse. Gelukkig had de drenkeling droge kleren mee zodat hij zijn tocht toch kon vervolgen.
Route 11 SPAMroute
Een korte en eenvoudige route met een zoekopdrachtje aan het eind. Zoek binnen een straal… We zien niemand de afstand van 60m uitpassen in elke richting. Jammer, want dat is vaak de enige manier om het begin van de volgende route te vinden. Natuurlijk hangt de eerste schroef op 55m als er binnen een straal van 60m moet worden gezocht.
Route 12 Witte route
Het volgen van de witte schroeven was redelijk goed te doen al was het bos wel wat dicht. Letter 13 hing hier.
Route 13 Grote kompasroute
Een aantal fraaie doorsteken en een paar slecht begaanbare paden maakten dit tot een van de mooiere routes van de WAMPEX. Langs het nieuw uitgegraven ven waren ter verduidelijking enige wampies aangebracht.
Route 14 Kleintje striproute
Geen WAMPEX zonder striproutes en dit jaar waren er maarliefst 3. Deze route leidde via een vijfsprong en een grote vlonder naar een in onbruik geraakt pad, ca. 60m na een paaltje van Natuurmonumenten. Veel groepen konden dit paaltje niet vinden. Raar, want het staat er toch echt. Helaas voor de deelnemers net verkeerd om maar dat mag de pret niet drukken. Een NM-paaltje is een NM-paaltje, ook als het achterstevoren staat.
Uiteindelijk konden verreweg de meeste groepen het pad vinden en volgen langs letter 14. De laatste afslag in deze route was lastig te zien en daarom verduidelijkt met enige wampies
Route 15 Videoroute
Een klassieker die in de jubileum-WAMPEX zeker niet mocht ontbreken. Volg de verrichtingen van de proeflopers tussen “START VIDEOROUTE” en “EINDE VIDEOROUTE” in de film die vertoond wordt bij de start. Het was allemaal vrij duidelijk te zien: twee keer links en twee keer rechts en dan linksaf het bos in duiken want daar kon het begin van de volgende route wel eens zijn.
Route 16 Damstenenroute
De rode en groene damstenen zaten voor het laatst halverwege de negentiger jaren in de WAMPEX. Het was hoog tijd om deze weer eens te voorschijn te halen. Letter 15 hing hierbij en was voor routes A en B verschillend.
Route 17 Reken je rotroute
Voorgaande WAMPEX-en bevatten altijd wel ergens een rekenmoment. Om iets ouds met iets nieuws te combineren waren er wat onmogelijke lengtematen aan de vergetelheid ontrukt. De route eindigde bij een post (D). Op deze locatie hadden Anne Brouwer en Arjan Poort een prachtige touwbrug gemaakt van de scheepstros die ons vorig jaar zo genereus door een deelnemer is geschonken. Een boel werk om het allemaal op te bouwen en te onderhouden. Jan van der Velde had bij deze post nog een ludieke wateropdracht in elkaar geknutseld. Door water in een trechter te spuiten kon uiteindelijk een geluidseffect worden geactiveerd met daarin een tipje voor de volgende route: ‘de waarheid ligt in het midden’. Een grapje dat ook in de WAMPEX van 2004 had gezeten.
Route 18 Kleintje Geel Zwart
Als variant op de rood-witte linten gebruikt de WAMPEX reeds enige jaren geel-zwart lint. De bossen worden zo vaak gebruikt voor diverse tochten dat overal rood-wit lint te vinden is. Om geen verwarring te stichten gebruiken wij de geel-zwarte variant. Van de drie letters (17) die op deze route te vinden waren was alleen de middelste goed (zie voorgaande route). Verreweg de meeste groepen hebben dat goed gedaan.
Route 19 Mini striproute
De mini striproute bevatte in de eerste 25m nogal wat afslagen. Wie goed oplette liep een rondje om het prieeltje om daarna het pad rondom de vijver te gaan volgen. Zo nu en dan was het even druk op dit stukje maar uiteindelijk vond iedereen de oplossing. Er is ter hoogte van memory 4 veelvuldig om een letter gezocht maar dat had niet gehoeven. Memory 4 moest men rechts laten liggen.
Route 20 PC route
De PC route moest bij de start worden genoteerd. Wie goed had opgelet thuis (op de envelop van de startbrief), wist welke route zijn of haar groep zou moeten volgen. De aanwijzingen in rood of groen vormden de PC route. De viersprong met bruggetje was op de eerste avond lastig te zien. Dat was al zo ten tijde van de proefloop overdag! Op de andere twee avonden was de kruising zo ‘ingelopen’ dat het geen zoekopdracht meer was. Overigens was het ‘bruggetje’ zo’n duidelijke aanwijzing dat het eigenlijk onmogelijk was om de route niet te kunnen oplossen. 60m na H2O (een diepe sloot met veel water erin) moest rechtsaf het begin van de volgende route worden gezocht.
Route 21 Woldraadroute
De woldraadroute was ook een echte klassieker. Voor het laatst gebruikt in de WAMPEX van 2000 maar eentje die er bij hoort. Letter 19 hing bij de “W”. Daarna vervolgen in ZW richting tot vóór een pad…
Route 22 Flippo route
Tot vóór een pad.. want de eerste Flippo moest direct daar worden toegepast. Daarna een dubbel pad (zandpad en fietspad) en dan na 340m rechtsaf naar de Pinus Silvestris (“PS”).
Deze paden waren ronduit slecht te noemen en vormden samen met de route erna een van de zwaarste trajecten van deze WAMPEX.
Route 23 Oleaatroute
Natuurlijk mocht een oleaatroute niet ontbreken in een jubileumuitvoering. De route begon vanaf de Pinus Silvestris met een doorsteekje. De meeste groepen hadden wel door dat er een zuidpijl bij was getekend. Deze route leidde net als de voorgaande route over slecht begaanbare paden. Letter 20 hing hier.
Route 24 Klokkenroute
Op de klokkenroute gaat altijd wat mis. Het was niet zo ingewikkeld maar om een of andere reden werd de tijd met het fietspad niet ‘mee gesorteerd’. De eerste ‘rechtdoor’ was slecht te zien hoewel het toch een kruising met een vrij breed pad betrof. Veel groepen hebben hier tijd verloren.
Route 25 GP route
Om de groepen een smal bospad te laten belopen met diverse ‘bijna afslagen’ was het min of meer noodzakelijk om de gele routepaaltjes in de beschrijving te betrekken.
De route eindigde op een wat breder zandpad.
Route 26 Kleintje hoog en droogroute
Hoog en droog sloeg alleen op de stuw die moest worden bedwongen. De kompasstand die moest worden berekend leidde naar het bouwland: 380(cm)/10+2=40 graden. Via de maïslanden van de fam. Rozema uit Wijnjewoude kon letter “21” worden gevonden. De laatste doorsteek leidde naar de aardige route..
Route 27 Aardige route
De aardedraadjes hebben sinds 2000 enige keren dienst gedaan. Slecht te zien, dat wel. Maar zoals een van onze vaste vrijwilligers het steevast verwoord: ‘Er moet ook wat uitdaging in zitten’. Ook dit jaar waren ze van de partij. Geen letter deze keer. Vlak voor het moerassige gedeelte van dit bosperceel boog de route naar links af om te eindigen bij een “W”. Wie te ver rechtdoor liep raakte in het moeras. Tenminste 1 deelnemer is tot aan de middel in de stinkende blubber geraakt.
Route 28 Chocoroute
Een korte route om alvast in de feeststemming te komen. De lampions van Yoghurtbekers leidden de deelnemers via de achtertuin van de Twa Bûken naar de oude hooiberg. Gebak in plaats van koek: dat viel over het algemeen wel in de smaak.
29 Ruimende wind route
De traditionele ruimende (of krimpende) wind route zat natuurlijk ook in deze WAMPEX. Wie de chocopost op de juiste wijze verliet (rechtsom) kon letter 24 vinden. De doorsteek eindigde op een zandpad en dan vervolgde deze route naar ‘WAMPEXWEI’. Ter ere van het jubileum had de organisatie de Duerswâld omgedoopt tot WAMPEXWEI (Stichting Wampex Nederland 1976 – 2005).
30 Morseroute
Ook de in het verleden veel gebruikte morsecode kon in deze uitvoering niet ontbreken. Wel hebben we het een ieder gemakkelijk gemaakt door deze bij de start te verstrekken. Een geintje uit de WAMPEX van 2000 was aan het einde van deze route toegevoegd. Het ‘la’ moest gelezen worden vooraan route 31 en betekende niet linksaf.
31 Reflectorroute
De reflectorroute moest op het laatste moment nog worden omgelegd. Daarom klopte de route in het boekje niet meer. Een correctie op de startborden was noodzakelijk. De “31” aan het einde van deze route was lastig te vinden. Vlak voor het eerste rode paaltje stond de gevraagde dampaal aan de rechterkant van het pad.
32 RP route
De rode paaltjes waren eenvoudig te volgen. Het doorsteekje wat volgde moest nauwkeurig worden gepeild. Letter 25 hing daar.
33 Kruispuntenroute
De kruispuntenroute werd op deze wijze voor het eerst toegepast in de WAMPEX van 2001. Een eenvoudige route via enige ruiterpaden op de Duurswouder Heide leidde naar post F. Wie de eerste sloot voorbij liep had het geluk dat ook de tweede sloot hen naar post F leidde. Deze groepen liepen wel wat om maar ja..
Bij post F klonk (helaas alleen op de eerste twee avonden) het vrolijke lied ‘Dudeljo’ van André van Duin. De zomervogel die zo fraai werd bezongen was natuurlijk de Wielewaal. Letter 1 en 6 waren gelijk dus als deze van elkaar werden afgetrokken kon daar alleen maar 0 uitkomen. Het laatste cijfer van het te bellen telefoonnummer. Wie dit goed deed kreeg via een antwoordapparaat route 34 voorgelezen. Het is een aantal keren voorgekomen dat er een verkeerd nummer werd gebeld. Tussen 1:00uur en 5:00uur ’s nachts is dat niet zo handig…
34 Rustige route
De rustige route was een korte route tussen post F en het begin van de coördinaatroute. Omdat het al redelijk druk zou worden bij de post wilden we niet ook hier de coördinaatroute laten beginnen. Met deze korte route brachten we de groepen even uit elkaars zicht en konden nieuwe groepen rustig gaan puzzelen en bellen terwijl de eerdere groepen de coördinaat konden uitzetten op een andere plek.
35 Coördinaatroute
De coördinaatroutes in de toegepaste vorm dateren van de laatste 10 jaar. Een variant op de coördinaatroute was destijds de ‘lineaalroute’. De route eindigde aan de bosrand, helemaal aan de andere kant van de Duurswouder Heide, op een aardappelveld.
36 Simpele route
Het aardappelveld moest ongeveer diagonaal worden bedwongen en dan kon via de asfaltweg het begin van de volgende route worden gezocht.
37 Bierdoppenroute
De bierdoppenroute begon aan de Biskopsreed en leidde via een smal bosje (in 2002 hingen hier de kentekenplaatjes) naar post G. Uiteraard was er ook weer het gebruikelijke spoor met frisdrankdoppen langs een verkeerde letter.
Bierdoppen horen al sinds jaar en dag bij de WAMPEX. Diverse varianten hebben daarvan al de revue gepasseerd. Vroeger moest een bepaald merk worden gevolgd, in 2004 waren de WK-doppen van Heineken aan de beurt. Die van dit jaar leek het meest op de bierdoppenroute van 2003. Deze had een doodlopend spoor van fris en zuiveldoppen. Dit jaar sloot het dwaalspoor weer aan op de juiste route. Volgens de letterkaarten heeft niet elke groep juist gereageerd op het bordje ‘lekkere frisdrank is nog geen bier’. De enige juiste manier om hiermee om te gaan is: de letter bij de frisdoppen weer doorkrassen en het eerste spoor van bierdoppen weer opzoeken en dan de juiste letter noteren.
38 Elfstedenroute
Bij post G moest een brug van tonnen en bedspiralen worden bedwongen. Onder toezicht van Reitse en Robert (de vaste voorlaatste post) moesten de Friese doorlopers aangetrokken worden. Op de laatste avond moesten de doorlopers zelfs twee maal worden getoond. De dames op post B hadden namelijk een zelf verzonnen opdrachtje laten uitvoeren door alle groepen. Wat was iedereen braaf..!
De Friese doorlopers waren een variant op de ‘ballast’ die in het verleden vaak werd gevraagd: touw, plankjes, rolschaatsen etc.
Vanwege de elfstedentocht kwam de organisatie op het idee om elke groep een stel (oude) Friese doorlopers mee te laten nemen. Als er geen ijs zou liggen (in het weiland) moest er gekluund worden en dat was dus het geval: klunen van Ljouwert naar Snits. Natuurlijk had iedereen de volgorde van de elf steden bij zich of wist ze uit zijn hoofd. Een enkeling las de beschrijving niet goed en begon met de kompasstand die was vermeld bij ‘LJOUWERT’. Er stond echter duidelijk dat de kompasstand de richting NAAR de betreffende stad was. Men moest dus beginnen met de kompasstand van SNITS. Tot en met FRENTSJER deed iedereen het goed. Daarna zijn verschillende groepen naar Bartlehiem gelopen. Dat had niet gehoeven want de opdracht was niet het volgen van de elfstedenroute maar het bezoeken van de elf steden in de juiste volgorde. De laatste doorsteek eindigde bij LJOUWERT aan de B… (Bakkeveensche of Bonke-?)vaart. De letter (29) in deze route hing bij Dokkum. Letter 28 onderweg naar Bartlehiem hoorde niet op de letterkaart thuis.
Nabij de ‘finish’ was ook post H gesitueerd.
Johan en Reinder, de vaste gezichten op de laatste post met de snertbonnen. Reinder deed voor de 30e keer mee als vrijwilliger bij de WAMPEX. Proficiat.
Bij post H moest de Bakkeveensche Vaart worden overgestoken met de bekende grote touwbrug.
39 Blinde vlekroute
Alweer een klassieker alleen zullen velen daar in dit stadium van de tocht geen oog meer voor hebben gehad. De eindfase na de laatste post wordt traditioneel eenvoudig gehouden omdat we dan geen groepen meer willen opzoeken. Na de laatste post moeten groepen vlot doorlopen naar de finish, anders moet er teveel reservetijd worden aangehouden waardoor posten eerder dicht moeten. Om zoveel mogelijk groepen lopend aan de finish te krijgen is de eindfase de laatste jaren eenvoudig gehouden.
40 Geconserveerde route
Om de eindfase niet te eentonig te laten verlopen (één lang recht pad naar de finish) was nog even een kleine omweg met conservendeksels uitgezet. Op de eerste avond hingen er deksels en blikjes door elkaar. Dat was een foutje van ons. Als er in de route conservendeksels worden gevraagd dan horen die er ook te hangen. Terecht hebben enkele deelnemers ons hier op gewezen. Voor de andere avonden is deze route opnieuw uitgezet. Nu wel alleen met deksels. Ook letter 30 hing hier.
Laatste loodjesroute
De laatste loodjesroute was simpel gehouden. Zoek “NATUURRESERVAAT” en zoek daarna de finish.
De organisatie kijkt voldaan terug op deze jubileumuitvoering van de WAMPEX en dankt Dûndelle, De Twa Bûken, Camping De Ikeleane, alle landeigenaren en –beheerders, alle vrijwilligers en verder iedereen die op een of andere manier heeft meegewerkt aan dit evenement.
