Woensdag 29/11 20:30 uur. De nachtuilen komen voor de eerste keer bij elkaar om de laatste puntjes op de i te zetten voordat we op 1 december ons gaan storten op de Wampex. De uitnodigingsbrief brengt weinig tot geen nieuws. We besluiten dat het vast niet nodig zal zijn om Police Academy I te bekijken. De blauwe knoop zijn we collectief geen voorstander van, dus daar maken we ons dan ook maar niet te druk over. Besloten wordt dat we vrijdag bij Harma en Jan een calorierijke maaltijd gaan eten voordat we afreizen naar Lauwersoog.
Na een heerlijke maaltijd van tagliatelle met kip en paddo’s (bereid door Altinus) vertrekken we om 17:00 uur richting Lauwersoog. Tegen 18:15 uur komen we aan bij Zeilschool ‘de Lauwer’. Het is daar dan gezellig druk. Gerard en Jan storten zich op video- en Pc-route. Annelies, Mariska, Altinus en Harma richten hun aandacht op de informatieborden. Het is bij de informatie wel erg druk! Jan snapt helemaal niets van de Pc-route, totdat Mariska met de hint aankomt dat deze omgedraaid moet…. Alles even omkeren en de Pc-route is klip en klaar. De videoroute lijkt ook een eitje.
Als we alle info hebben, is er zelfs nog tijd voor een kop koffie voordat om 19:16 uur de verlossende call komt dat de nachtuilen mogen vertrekken. Bijna standaard ondertussen verlaten we de start via de achterdeur, om met krimpende wind naar post 1 te lopen. Deze post zal lekker warm aan de achterkant van de zeilschool in een slaapvertrek. Hier kregen we de routeboekjes die de routes vanaf nummer 5 bevatten. De opdracht daar was om op een steiger de volgende route te zoeken. Heel wat teams haalden levensgevaarlijke capriolen uit om de hele onderkant van de steiger af te speuren. We hadden de route vrij snel te pakken, en konden op zoek naar de start van de waxine lichtjes route. Deze route eindigde bij een memorie (info paneel) waar de volgende route begon (4).
Deze oleaat route hadden we bij binnenkomst al op een los stukje papier gekregen. In de bruggenroute kregen we te maken met de eerste balansoefening. Over een smal balkje de sloot over. Ieder heeft op z’n eigen manier de overkant weten te bereiken. Bij de hierop volgende opwindende windrichtingenroute was het soms goed lezen welke kant we op moeten. Als je het eenmaal door hebt, dan weet je dat OONO veel meer oost is dan noord…. Het begin van de volgende route was wat lastig omdat we eerst een verkeerde reflector in het vizier hadden. Uiteindelijk vonden we de juiste reflector in het bos.
De kleintje kompasroute was voor ons geen aanleiding om te gaan dwalen. De oppervlakkige route was gewoon weer secuur te werk gaan. Bij deze kompasoversteek moesten we een grote witte reflector vinden aan de overkant van de vlakte op een koers van 202O . Gelukkig kwamen we in een keer goed uit. Het volgen van de witte reflectoren van route 10 was ook zo gepiept en route 11 liep ook gesmeerd. Het in de juiste volgorde zetten van de klokken was aanleiding tot wat discussie, maar uiteindelijk werden we het eens. Onderweg af en toe even een klokje tekenen gaf opheldering. Listig was nog even 9:49 (11 minuten voor 10 in plaats van 11 minuten voor 9 volgens een nog immer scherpe Harma). Dit was dus gewoon omdraaien en terug lopen….
Bij de Romeinse kompasroute hebben we ons de kop niet gek laten maken, en gewoon gedaan wat juist was. Ook hebben we de verleiding kunnen weerstaan om over het pad te gaan in plaats van de koers van 100O te volgen. We kwamen netjes bij de reflector uit, terwijl we daar vele andere teams hebben zie dwalen. De pompeblèden van route 14 waren een makkie. Bij de flipporoute zag Mariska gelukkig de kleine cijfertjes staan die de volgorde aangaven. Anders was het hier helemaal fout gegaan. Het volgen van de frisdrankdoppen was wat onwennig, maar we hebben de verleiding kunnen weerstaan om niet de palm- en andere alcoholhoudende doppen te volgen. De post aan het einde van de coördinaatroute was snel gevonden. De grote wateroversteek hier namen we zonder problemen.
De vlotte kriskras route konden we ook prima volgen naar post C. Ook hier weer ’t water over. En snel verder met de beschrijvende route. Fietspad snel gevonden, hup rechtsaf, bij zandpad rechtdoor, direct na de brug rechtsaf….. Shit geen brug te vinden….. Wel aan de overkant van het water. Terug dan maar weer naar de laatste plek waar we zeker van waren. Op ’t fietspad bij de kruising met het zandpad. Hier was het euvel al heel snel duidelijk! We moesten de kruising rechtdoor, maar wel het fietspad blijven volgen. Foutje, bedankt! Na deze correctie was de evenwichtsbalk met route 20 ook snel gevonden. De dijk met daarop het spoor was overduidelijk aanwezig.
Deze leidde ons naar het station van Marnehuizen. Via een paar straten kwamen we (net als in 2004) weer uit bij het riool van dit dorp. Gebukt door deze buis lopen we zo naar het gemeentehuis van Marnehuizen, waar we bij een post de volgende route te zien krijgen. Hier komt toch, hoe kan het ook anders, Police Academy om de hoek kijken. Gelukkig was het niet echt nodig om de film gezien te hebben, want we konden de cadetten heel aardig volgen. Bij route 23 moesten we lang het water tot een brug. De eerste brug werd afgedaan als niet de juiste, maar uiteindelijk vonden we toch een brug die aan de beschrijving voldeed. De vlakke route bracht ons in 1 keer bij het kentekenplaatje.
De Spinnenwebroute is (als je het herkent) niets anders dan een grote striproute. De hierop volgende kleintje oleaat, grote striproute en maanstandenroute gingen allemaal zonder problemen. Route 29 was al weer de vierde grote kompas oversteek. Ook deze ging zonder problemen, waarna we ons tegoed konden doen aan de warme chocolademelk. Vanaf de chocopost was de Pc-route aan de beurt. Dat ging soepeltjes. De hierop volgende hartjes en simpele route brachten ons bij de geconserveerde route. Door de regen waren de stukje blik soms lastig te vinden. Tijdens deze route kwamen we iemand tegen die met route 13 bezig was…. Memorie 4 aan het begin van route 34 was even zoeken, maar de 2e ANWB paal voldeed aan de eisen, en konden we met deze route van start. Langs de waterlijn naar de volgende post.
Met deze post in zicht vonden we door stug langs de waterlijn te hebben gelopen nog een letter. Jan ging bij deze post met twee tonnetjes om de voeten ’t water in om een deel van de aanwijzingen van de volgende route voor te lezen. Door dit te combineren met de aanwijzingen op de kant moest dat route 35 vormen. Hier hebben we een flinke tijd lopen klooien om de geelzwarte lintjes te vinden. Uiteindelijk kwam ook dit weer goed. De hierop volgende routes leverden niet echt grote problemen op. Helaas ging het uiteindelijk bij de videoroute alsnog mis. Doordat we op een andere plek het bos uit kwamen als de lopers in de video presentatie zijn we in eerste instantie de verkeerde kant op gelopen.
Na een minuut of 10 kwamen we een vierkante stalen bank tegen die we ook in de video hadden gezien, maar dan wel aan de verkeerde kant van het pad. Ook uit onze aantekeningen konden we geen wijs meer worden waar we hier naar toe zouden moeten. Uiteindelijk hebben we besloten om terug te gaan naar het begin van de videoroute. Al terug lopend kwamen we ook de plek tegen waar de ‘proeflopers’ het bos uit kwamen.
Toen we dit eenmaal door hadden konden we de videoroute zonder problemen in een keer goed lopen. De laatste twee routes terug naar de start waren uiteindelijk voor ons ook geen probleem meer. Onze uiteindelijke looptijd van 9 uur was wel iets langer dan we gedacht hadden, maar dat zal vooral het gevolg zijn van het natte weer op onze loopavond. Iedereen heeft deze Wampex zonder onoverkomelijke problemen uitgelopen, en de nachtuilen zijn volgend jaar zeker weer van de partij.
Wij bedanken de organisatie voor wederom een leuke Wampex en kijken vol spanning uit naar de Wampex van 2007!
Annelies, Harma, Mariska, Altinus, Gerard, Jan
