Route 1: logische route
Route 1 hing traditioneel op het startbord en was opgezet met logo’s van bekend bedrijven. Het was best lastig om bekende logo’s te vinden waarbij de bedrijfsnaam niet in het logo was opgenomen. Gelukkig hebben we voor alle voorkomende letters een passend logo gevonden. Het logische aan het geval was dat het logo symbool stond voor de eerste letter van de bedrijfs- of merknaam. Veel mensen hadden hier vragen over maar uiteindelijk heeft iedereen het zelf uitgeplozen. De route leidde via de toiletten en een nooduitgang naar buiten. Bij de buitendeur zat letter 1. Wie de ledjes volgde kwam uit bij post A op plaats B4.
Route 2: Duidelijke route
De door elkaar gehusselde letters vormden voor de meesten geen hindernis en afgezien van enkele groepen die niet via bospaadjes (in NW richting) maar via de Ikeleane naar de weg liepen verliep deze route voor nagenoeg iedereen probleemloos
Route 3: Kentekenplaatroute
De grote kentekenplaatroute was lang en zwaar. Eerst door een sloot, dan over een groot maïsperceel, dan door een zeer nat bosje (hier zat letter 4) met enige hindernissen, onze fraaie drijfbrug op tonnetjes, andermaal een zeer zwaar maïs parcours en enige zeer natte weilanden vormden het traject voor deze route. De route eindigde bij post B. Op 7 december is de route nog verlegd via het sportveld van Camping De Ikeleane. Het bosje was onbegaanbaar geworden door de hevige regenval.
Route 4: Hartjesroute
De hartjesroute leidde van post B naar de Biskopsreed. Letter 6 zat onderweg. Aanvankelijk was nog een traject aardappelland gepland in deze route. Maar het gewas was voor 26 oktober niet geoogst en daarom liep deze route (andermaal) door het smalle bosje.
Route 5: Gekleurde schroeven
De gekleurde schroeven waren voor sommige groepen lastig te vinden. Toch hingen ze er allemaal. Met name bij de derde schroef was het soms druk. Dit had te maken met het feit dat de foutlopers op route 6 de mensen op het aardappelland afleidden en elkaar troffen op het pad langs het aardappelland. Wanneer iedereen zijn of haar weg weer kon vervolgen was het soms weer tijden rustig op de schroevenroute. Letter 7 zat bij de 3e schroef.
Wie vanaf de derde schroef niet nauwkeurig zocht kon even zoeken om de “W”. Toch heeft iedereen hier zelfstandig zijn weg kunnen vervolgen.
Route 6: De gemorste kompasroute
Bij deze route moest goed worden opgelet. Naast de morsecode die moest worden opgelost, moesten de aanwijzingen voor links(af) en rechts(af) nog worden omgekeerd. Hier zijn veel groepen fout gelopen. Op 7 december waren de stuwtjes (memories) slecht zichtbaar door de hoge waterstand maar dit heeft niet tot grote problemen geleid.
Route 7: De unieke doppenroute
Hierover is veel te doen geweest maar uiteindelijk heeft iedereen het spoor zonder hulp kunnen vinden. De bedoeling was een spoor van uitsluitend verschillende doppen te volgen. Je moest dus goed onthouden welke doppen je inmiddels was gepasseerd. Niet-unieke doppen leidden naar dwaalsporen. Een aantal doppen leek zeer sterk op elkaar maar daarom waren deze ook dicht bij elkaar geplaatst. Letter 9 zat in deze route.
Route 8: Blauwe route
Het volgen van de blauwe paaltjes gaf geen problemen en wie een paaltje over het hoofd zag liep niet meer dan een paar meters mis want paaltje 9 en 10 zaten vlak bij elkaar.
Route 9: Europese route
Na de eerste avond hebben we terecht een aantal opmerkingen gekregen over het beginpunt van deze route. Aanvankelijk zou deze route beginnen bij een “W” maar bij de proefloop is besloten om meteen in de hoek van het maïsperceel een EU-logo te plaatsen. Helaas was dit niet gebeurd. Toch hebben alle groepen de route (zigzaggend) over de maïs kunnen vinden. Letter 11 hing bij het voorlaatste logo.
Route 10: Kleintje zwart geel
Wie het pad in ongeveer zuidelijke richting volgde trof even verder op de eerste zwart-gele lintjes aan. Een klein dwaalspoortje met rood-witte lintjes zal niet veel groepen van de wijs hebben gebracht. Het eindpunt van de route viel zonder verdere markering samen met het begin van de videoroute: opletten dus!
Route 11: Videoroute
De videoroute was dit naar niet al te ingewikkeld. Hoewel de open plekken haast te krap waren om een duidelijke film te maken is het toch gelukt en – op een enkeling na – is deze route door nagenoeg alle groepen foutloos volbracht. De route eindigde bij post C.
Route 12: Gestroomlijnde route
Het woordje ‘betonning’ heeft hier en daar wat vragen opgeroepen. Het woord heeft alles te doen met tonnen (boeien) en niks met beton. Daarnaast moest de met ‘betonning uitgezette vaargeul’ stroomafwaarts worden gevolgd. Dit had niets te maken met de stroomrichting van de waterlossing aldaar. Sommige groepen hadden enige tijd nodig om het spoor van rode en groene ‘tonnen’ op te pikken. Daarna was het niet meer zo moeilijk. Bij de grote splitsing even opletten: rechtsaf en dan slingerend over de maïsvelden richting de Leidijk. Met name op 7 december was deze route zeer zwaar door de hevige regenval. Letter 14 zat ergens midden in de vaargeul.
Route 13: Memorabele route
Een kort stukje fietspad om vanaf de maïs het bos weer in te kunnen komen. Helaas, voor sommigen, zat memorie 4 aan de overkant van de weg waardoor de route hier en daar wat onnodig werd gerekt. Niet nodig: de route was slechts ruim 100meter lang.
Route 14: Oleaatroute
Tijdens een eenvoudige oleaatroute kon men even op adem komen na het zware maïsparcours.
Route 15: Witte route
De witte schroeven waren uitgezet via enige ‘paden’ die de laatste tientallen jaren niet meer als pad hadden dienst gedaan. Desalniettemin vormen deze paden de mooiste trajecten voor onze WAMPEX. Het was even oppassen halverwege de route. Bij de kruising met een pad kon de gevraagde memorie niet worden aangetroffen en liep de route aan de andere kant van het pad verder. Letter 17 was op deze route bevestigd.
Route 16: Rare route
De extreem uitgerekte route kon alleen worden gelezen door zeer schuin over het boekje heen te kijken. Als de tekst eenmaal leesbaar was, was het volgen van deze route niet zo moeilijk. Het ruiterpad was daarentegen op diverse plaatsen slecht beloopbaar.
Route 17: Kleintje hoog en droog
Het ‘hoog en droog’ sloeg meer op de tweede helft van de route waar langs een diepe sloot moest worden gelopen en daarnaast ook nog over diverse kleine dwarsslootjes moest worden gesprongen. De routebeschrijving veinsde een wisseling van oever bij kruising met het zandpad maar door de haakse bocht in het pad moest men aan dezelfde kant blijven lopen om de opdracht bij de post goed te kunnen vervullen.
De route eindigde bij post D: de hangmatten over het water.
Route 18: Kleintje rood-wit
De rood-witte route is op de eerste avond vermoedelijk gedeeltelijk weggehaald waardoor diverse groepen grote moeite hadden de vijfsprong te vinden. Op de andere twee avonden deed dit probleem zich niet voor en kon iedereen vlot het begin van de klokkenroute vinden.
Route 19: Klokkenroute
Nieuw dit jaar was de toepassing van de tijdstippen op de wegen die men moest laten liggen. Naast dat het weer eens een variant was op een oude bekende route was het ook aardig om nu op een kruising twee tijdstippen te moeten omzetten naar wijzerstanden. De laatste aanwijzing tussen haakjes sloeg op een inrit naar een weiland in een haakse bocht in het fietspad. Hoewel het geen pad was (daarom tussen haakjes) leek het er ’s nachts wel op.
Wie dit tijdstip niet toepaste op die plek liep ook naar het begin van de volgende route.
Route 20: Kleintje kentekenplaatroute
Om een gebied op de Duurswouder Heide waar werkzaamheden werden verricht te omzeilen, is er even doorgestoken via een perceeltje weiland tot op een zandpad waar de route verder kon worden vervolgd.
Route 21: Eenvoudige route
De bijna identieke maar toch verschillende paaltjes van route 21 stonden gelukkig niet al te ver uit elkaar. Niet iedereen had door dat het niet 3 opeenvolgende memories waren maar 11, 13 en 14.
Route 22: Spanningsloze route
Deze draadjes waren over het algemeen slecht te zien. Toch was de route goed te volgen. Na diverse opmerkingen over weggehaalde draadjes is de route in alle nachten gecontroleerd en in orde bevonden. Het mag ook een keertje lastig zijn toch? Letter 18 zat nabij een grote pluk blauwe draad op een omgevallen boom. De route eindigde bij post E: de touwbruggen.
Route 23: Verrassende kruispuntenroute
In tegenstelling tot enige jaren geleden hadden de meeste groepen nu wél door dat de kruispuntjes niet in de goede volgorde stonden. De “W” zat enigszins verborgen maar toch goed zichtbaar als men eenmaal de weg was over gestoken.
Route 24: Witte/rode route
Na een doorsteekje van enkele honderden meters en een fijne drijvende “brug” volgde dit jaar een lange reflectorroute. Letter 19 zat op deze route.
Route 25: Onderhoudende route
Het slecht begaanbare onderhoudspad leidde langs de brede waterlossing naar post F: de drijvende brug van surfplanken en balken.
Route 26: Korte route
De ‘korte route’ was enkele jaren gelden nog 5m, dit jaar was hij maarliefst 30m lang! Toch hebben velen hem onnodig nog langer gemaakt door niet goed te lezen.
Route 27: Maantjesroute
Wie na 30m niet rechtsaf ging (er waren er ook die aan het einde van het pad linksaf gingen) had de routeaanwijzingen blijkbaar niet in de goede volgorde gezet. De maantjes stonden namelijk in omgedraaide volgorde. Via enige redelijk begaanbare en even verderop slecht begaan bare ‘paden’ kon de vijfsprong worden opgezocht waar de volgende route zou beginnen.
Route 28: Coördinaatroute
Dit jaar even geen ‘Globale Positie-route’. Daar zou u toch niet meer intrappen. Deze keer een gewone coördinaatroute met een extra coördinaat onderweg: op deze manier wisten we zeker welk pad u zou nemen en kon u eenvoudig letter 21 noteren.
Route 29: Geflipte chocoroute
Niet iedereen had door dat de gehele route (tekst en flippo’s) waren gespiegeld. Voor de meesten was dat gelukkig wel meteen duidelijk. Uiteindelijk kwamen de foutlopers weer bij het einde van de coördinaatroute uit en kon iedereen de fout zelf herstellen. Letter 22 zat bij een van de kruisingen waar enige discussie in de proefloopgroep was ontstaan over welk pad nu ‘rechtdoor’ was. Op deze manier hebben we het waarschijnlijk weer veel te gemakkelijk gemaakt. Aan het einde van deze route bevond zich natuurlijk post G: de chocopost. Dit jaar als één na laatste post. Dit had te maken met het ‘doorlussen’ van de route van E naar G.
Route 30: Oude Boswandeling
Het volgen van 1 paaltje vanaf de wegwijzer is de meesten wel gelukt. Ook de “Z” kon niet worden gemist, als men tenminste maar de kompaskoers aanhield en niet het paadje bleef volgen.
Route 31: Kleintje domino
Wie niet de zinnen eerst even in de goede volgorde zette was het begin van de route een hachelijke zaak. Veel groepen liepen richting zuidwest terwijl de instructie was ‘met de zuidwesten wind mee’. Maar dat was natuurlijk ook de bedoeling. Wie het trucje doorhad kon de route verder eenvoudig volgen.
Route 32: Grote striproute
De grote striproute heeft voor weinig groepen grote problemen opgeleverd. De kruisingen halverwege met de echte en de in onbruikgeraakte paden zorgden ’s nachts wel eens voor verwarring maar uiteindelijk heeft iedereen dit goed volbracht. Letter 25 zat op deze route.
Route 33: Verknipte oleaat
Er waren groepen die verzuimden om al bij de start de puzzel even op te lossen. Zij hadden later in het bos nog een akelig klusje. De meeste groepen gingen echter goed beslagen ten ijs en legden onder het genot van een kopje koffie de stukjes aan elkaar en tekenden de route over. Deze route eindigde bij de laatste post, post H. De oversteek over de Bakkeveensche Vaart doormiddel van de bigbags met piepschuim.
Route 34: PC route
Bij post H begon de PC route. Deze route moest bij de start genoteerd worden. Dit jaar geen onzinteksten en ballast in de PC route. Wel waren de zinnen op de meest onlogische plaatsen geknipt. De instructies vanaf het bankje (54° etc..) hoefden in deze route niet te worden gewijzigd. De wijziging gold voor route 35.
Route 35: Kleintje striproute
Aanvankelijk zou deze striproute beginnen bij het rustpunt van route 34. Vandaar ook de 54° in het boekje. Bij de proefloop is dat veranderd vanwege de diverse kleine paadjes die van links kwamen (vanaf Camping De Waldsang). De striproute zelf werd toen wel aangepast maar ik vergat de ‘Start richting …’ instructie te veranderen. Vandaar de correctie op het startbord. Dit heb ik pas overigens de donderdagavond vóór de eerste WAMPEX ontdekt. Gelukkig maar… anders was het er zeker druk geworden. Letter 27 zat op deze route.
Route 36: ATBASH
De Atbash route kon ook bij de start worden opgelost. Geïnspireerd door enkele passages uit de Da Vinci Code ontstond op deze manier weer eens een nieuwe puzzel. Niet iedereen draaide de cijfers ook om zodat we aan de finish nog vragen kregen over route 63. Maar goed, dat waren enkelen.
Route 37: Geconserveerde route
Wegens vele klachten wederom geprolongeerd! De enigszins doffe blikjes waren niet altijd goed zichtbaar. Op de eerste avond regende het klachten over deze route en daarom zijn er voor de volgende avonden enige ‘steunblikjes’ tussen gehangen op plaatsen waar van richting werd veranderd. Letter 28 zat op deze route.
Route 38: Groene route
Een mentaal krakertje op het eind. Met de finish in het zicht toch nog even rechtsom halen door een bosje en een stukje weiland. In dit bosje hing de inmiddels veel besproken laatste letter (29) die 30min straftijd met zich mee bracht.
Route 39: Laatste loodjesroute
Iedereen die de conservenroute volbracht is ook aan de finish gekomen. Via de groende deksels, via de parkeerterreinen, via de Ikeleane… De groene deksels eindigden via het bosje en een stukje weiland op een betonpad nabij de parkeerterreinen. Gelukkig voor al deze mensen hing er geen letter meer op dit laatste traject.
We kijken zeer tevreden terug op een geslaagde WAMPEX. De werkwijze is weer enigszins veranderd door het inschakelen van meer mensen bij de klusserij aan de opdrachten. Daarnaast is er dit jaar opgeruimd door een ‘frisse’ ploeg die niet ’s nachts al dienst had gedaan. In het bijzonder danken wij alle nieuwe vrijwilligers die we dit jaar mochten begroeten: Wiebe en Piet Brouwer, het echtpaar Van der Burg, Germ Brouwer, Martin en Rob IJff, Kees Hoekstra, Gerrit Bakker, Marten van der Galiën, Gerrit Terpstra, Albert Douwes, Jos Danes en Jan van Dalen.
