Tja, we voelen ons net Joop Zoetemelk. Werden we in de vorige editie van Lauwersoog (2006) 2e achter BeWin-ers, deze keer 2e achter Wilgenweard. Proviciat!! Slechts 4 teams onder de 8 uren (3 op de eerste avond en 1 op de laatste). Doordat wij en Wilgenweard slechts 2 letters verkeerd hadden heeft Wilgenweard terecht gewonnen doordat ze 11 minuten sneller wisten te zijn als wij. Door het missen van 4 letters hebben we deze keer BeWin-ers achter ons gelaten. Het doet ons goed om in goed gezelschap in de top te staan, maar balen dat we er wederom net naast zitten. Lauwersoog is een gebied wat ons wel ligt. Op de 2e avond waren er geen teams onder de acht uren. Alle loopavonden waren volgens mij goed te doen al was de laatste loopavond het koudst, maar volgens mij wel heerlijk wampex-weer.
We starten als groep 69 om 20:32 uur. Genoeg tijd dus om ons voor te bereiden. Hotze woonde deze keer ten opzichte van de startlocatie het gunstigst, dus die werd als kok gebommandeerd. Circa 18:00 begonnen Arjen, Arjan, Hille, Hotze en ik aan de koolhydraten in de vorm van 2 flinke pannen pasta. Na afloop nog een heerlijk toetje en om 19:00 gingen we in de auto naar de start. Bij binnenkomst het vertrouwde tafereel. Een drukte van jewelste en overal was informatie te vinden, 2 goedgevulde informatieborden, een videoroute, een PC-route en een puzzle (in de vorm van een ganzenbord). Aangezien ik wel van de spelletjes ben, heb ik mij maar ‘opgeofferd’ om het ganmzenbord te spelen (uiteraard met een back-up). Het verzamelen van alle informatie ging wederom goed, na een aantal jaren te hebben meegedaan, weet je het een en ander al. Er was zelfs tijd om alvast een lekker bakje koffie te scoren.
Om 20:32 was het zover. We verlieten de start in ZZW en konden meteen de kaart erbij pakken voor een letter. Via de post kozen we voor de auto en onder het genot van een vrolijk deuntje over de autoradio ‘voeren’ we naar de overkant. Via wat ledjes kwamen we bij een rode boei alwaar de ‘gehusselde route’ begon. De eerste probleempjes deden zich voor. Volgens de aanwijzingen zouden we dwars door een woonwijk moeten en dit leek ons niet de bedoeling. Maar weer terug en we zagen andere teams ergens anders langs lopen. Dit kwam niet overeen met onze info, maar soms moet je een gokje wagen en we ‘achtervolgden’ deze teams om erachter te komen dat dit wel de juiste route bleek te zijn. Het oponthoud duurde slechts 10 minuten.
De ganzenbordroute ging goed. Jammer dat de spelregels op het papiertje vermeld stonden, door de aanwijzing dat je nog een keer mocht gooien als je op een vakje met een gans kwam, kon een ieder die zich niet verdiept had in het spel, alsnog deze spelregel toepassen. Gewoon logisch en geordend te werk gaan. De geel-zwarte linten zijn in het donker wat lastig, maar waren te doen. Bij de post kregen we de boekjes en we konden verder met de pesterige route. Er ontstond wat discussie omdat in het boekje stond: ‘kaarten die na elkaar volgen zijn van dezelfde ‘kleur’ of waarde’. Normaal bij pesten mag een harten heer niet op een ruiten vrouw. Maar hoe we ook zochten, we (en vele andere teams) vonden niet een kaart die paste op de ruiten vrouw. Gelukkig vond Hotze de Joker zodat we door konden met de geknipte flippo-route. Niet alleen moest er gepuzzeld worden, de aanwijzingen moesten ook nog eens omgekeerd en omgedraaid worden. Nadat dat allemaal gedaan was, was het een koud kunstje.
Route 8 hing op de informatieborden. Ik snapte er eerst helemaal niks van, maar gelukkig ben je met een team en Hotze had wel door hoe je dit moest interpreteren. Als je het eenmaal doorhad was de kentekenletterroute goed te doen. De rare route was op zich niet raar, dus goed te doen. Bij de RV1m3nDe w!ind®out3 was het hier en daar even goed lezen en puzzelen, maar we kwamen er uit. Langs de waterlijn vonden we de post. We doen het goed, we zijn al menig team voorbij gegaan, echter het blijkt dat groep 75 ons ergens heeft ingehaald. Bij de post moesten we vlotjes bouwen en het water in voor een letter en een volgende aanwijzing. Gezien wat slechte ervaringen met gammele vlotjes van de vorige editie was er eigenlijk niemand die zich geroepen voelde om het water op te gaan. Aangezien ik vorig jaar langs de kant heb ‘toe staan kijken’ wilde ik nu wel. Zonder problemen een lettertje en info. Via een coördinaat moesten we rode reflectoren volgen. De oeverloze route ging ook vlot. De helikopterroute was nieuw maar leverde geen problemen op. Via hartjes kwamen we bij de klokken kompasroute. Heel goed lezen en logisch nadenken is hier erg belangrijk. Zonder problemen kwamen we met nog wat andere teams bij de Romeinse kompasroute. Je loopt al gauw achter andere teams aan en in de haast om ze in te halen, ging het toch een beetje fout. Zo-wie-zo is het in het bos lastiger om een kompaskoers te lopen, maar na wat vertraging lukte het ons toch. Het doolhof was eenvoudig op te lossen met behulp van de info bij de start, echter de praktische uitvoering was wat lastiger, maar we kwamen er uit.
Tja, toen de gevreesde klokroute. Altijd weer die discussie over AM en PM. We gokken 12:20 AM als eerste in plaats van 12:00 PM. De laatste 2 aanwijzingen 12:00 PM en 12:55 u vermoeden een letter, maar die vinden we niet. We worden ongerust, maar vinden wel het kentekenplaatje. Ach, een beetje geluk mag ook wel eens. De spannende route is helemaal niet spannend meer met de bij de start verkregen code’s, weergegeven door weerstanden. Station Marnehuizen nadert en een deuntje van Thomas klinkt ons in de oren. Bij de post, leuk ‘verstopt’ in het gebouw, ontvangen we een treinkaartje voor het volgende traject. We focussen ons toch op groep 75, die hier overigens nog niet geweest is, dus we hebben hun weer ingehaald, maar we voelen hun hete adem. Via glowsticks (die met de zaklampen uit eenvoudig te vinden zijn) moeten we HOKKENHUIZEN, GEENHUIZEN en NERGENSHUIZEN opzoeken. De daaropvolgende doorsteek is geen probleem. Ook de oleaat kent voor ons geen geheimen. Dan komen we weer bij een post, groep 75 nog steeds niet gearriveerd. Er liggen een aantal wiebelige kuipjes op ons te wachten. We zijn ook mensen omlopen, dus onze vraag is of we ook om mogen lopen. Wij zijn allen vrij vors en dan is zo’n klein kuipje niet echt handig. Maar de post is onverbiddelijk, “Jongens, het is een Wampex, niet zeuren!!” Dus we moeten en we doen. Iedereen haalt het droog. Als ik de verhalen mag geloven, heeft menigeen daar een nat pak gehaald (die mensen die voor ons waren en omliepen, hadden allen een nat pak gehaald, vandaar dat ze om mochten lopen). Na de oversteek, langs het water en we kwamen wederom bij een gammel bruggetje (balk omlaag – klein drijvend vlotje – balk omhoog). Ik had na alle vorige hindernissen alle vrees van me afgegooid, ik kon alles aan dacht ik en inderdaad, zonder problemen staken Hille en ik over. De groepjes voor ons gingen rechtdoor, echter we moesten bij het water langs lopen en daar vonden we een letter.
Via de grote striproute en een memorabele doorsteek (alleen die naam al, waarom memorabel?), kwamen we bij de chocking kompasroute. Goed uitmeten, goed rekenen en goed lezen en je wordt goed beloond. Een heerlijk appeltje en een beker warme chocolademelk doet de mens goed. Niet te lang blijven zitten, wordt je alleen maar stijf van. We zijn groep 75 nog steeds voor. Door de code te ontcijferen, was de eenvoudige route niet moeilijk. Even de kop erbij, bij de verknipte oleaatroute en goed lezen bij de abstracte route. Wederom een doorstekje en de pompeblèdenroute. Route 34 ontbrak en we hadden nog een over, dat moet de videoroute zijn, overgaand in de knipperlichtroute. Leuk gedaan om op een bepaald snijpunt van de knipperlichten wederom een aanwijzing te geven. De “Z” was uiteindelijk vlot gevonden. De grote doorsteek was wat lastiger. Exact 269 graden zou geen probleem moeten zijn, maar je bent moe en loopt dan gemakkelijk achter de massa aan. Uiteindelijk ben je samen met zo’n 5 andere ploegen aan het zoeken om de witte reflector. 4 ploegen zoeken rechts, echter, na even logisch nadenken blijkt dat we links moeten zoeken. Dat doen we dan ook en de reflector is dan gauw gevonden. Wederom een aantal teams ingehaald. De gevarieerde route staat in spiegelbeeld, dus te doen. Nog even een kleine verharde route en dan de laatste loodjes.
We startten als groep 69 (de eerste loopgroep is geloof ik groep 22) en we komen als 6e of 7e binnen. We hebben een goed gevoel, maar 7 minuten na ons komt groep 75 binnen. Ze zijn 24 minuten later gestart en hebben dus 7 minuten ingelopen. Ze mogen 1 letter meer fout hebben dan ons en dan nog blijven ze ons voor.
Dan komen de uitslagen binnen. 1e, Wilgenwaerd, 11 minuten sneller en net als ons 2 letters fout. 2e Bijeengeraapt zootje, ook 2 letters fout en 3e BeWin-ers, doordat ze 4 letters fout hebben, eindigen wij dus voor hun. Wederom een puike prestatie. 2e geworden van dik 200 teams.
Rest ons de organisatie te bedanken voor deze mooie wampex. De uitnodiging voor volgend jaar is alweer binnen. Zolang onze naam nog niet op de beker staat, blijven we het proberen.
Namens Bijeengeraapt Zootje,
René Nouta.
